Valley of Lagoons
Blijf op de hoogte en volg Margot
01 April 2013 | Australië, Ingham
Na een top week tijdens de course, en een avond in sydney was het tijd om naar Ingham te gaan en te beginnen met werken. Ging niet allemaal vlekkeloos, de bus van Townsville naar Ingham had wat vertraging, maar gelukkig niet heel veel aangezien mn baas in ingham zou wachten. Maar uiteindelijk kwam het uiteindelijk goed. Het was wel te laat om naar zn station te gaan, dus hij bracht me naar een hotel en hij ging bij zn ouders pitten. De volgende dag werd ik door Patrick(de baas) en zijn vader Tom opgehaald. Er waren nog een paar dingen die ze moesten doen, en vervolgens met een grote truck nog wat hekken moeten ophalen in townsville. Uiteindelijk was het weer te laat en te slecht weer om door de 'heuvels' de rijden met een truck, dus we gingen eten bij zn ouders en ik ging pitten bij zn broer die vlak bij hen woont en wel airco heeft. De volgende dag gingen we dan eindelijk naar Valley of lagoons, een 3 uur durende rit. Eerste wat je ziet van het huis is een wit huis op een heuvel bij een meer. Zo mooi! Toen Phillip ontmoet. Hij had de de cursus een week voor mij gedaan en zou hier komen met een ander meisje, maar ze was van het paard gevallen en mocht niet vliegen, dus stuurde ze mij in haar plaats. Vervolgens Mick ontmoet, werkt voor Pat, en zijn gezin. Mel en de kinderen Bradley, Kayla en Tara. En dan zijn er nog de honden Nikey en Keili.
Ik ben hier nu alweer 3 weken en ookal is het werk niet echt geweldig, heb het hier wel echt naar mn zin. Ik moet vooral het huis schoonmaken, en kamers die al tijden niet zijn gebruikt, en koken. Het is wel leuk om grote stukken vlees klaar te moeten maken. Het is wel lastig om te onthouden welk stuk vlees wat is. Dus dat is allemaal een beetje wennen, maar het gezin is erg leuk, kan het goed met phil vinden en Pat is meestal ook wel tof, hij verwacht alleen dat ik alles net zo goed kan als zn moeder. Maar we zullen zien. Het is iig tof om hier te zijn. Week geleden hadden ze wat koeien binnengehaald en mocht helpen met het verdelen van de koeien in verschillende paddocks. Toen zijn we met de kalfjes gaan werken. Onthoornen, brandmerken, oortags, en bij de boys de ballen eruithalen. Phil en ik moesten zorgen dat ze steeds door de 'gang' liepen en Mick en Pat deden de rest. Op het einde waren de witte kalfjes rood van het bloed van het onthoornen. Dacht dat ik het misschien heel zielig zou vinden, maar vond het eigenlijk wel fascinerend. Zoals het bloed eruit spuit bij Monty Python en de black knight, zo gaat het dus ook gewoon bij het onthoornen. Heel bizar.
Het gezin was een weekje weg en was het mij taak om voor de dieren te zorgen. 5 kleine schildpadjes, kippen, een kaketoe(cola), kat en de 2 honden. Heb ik iig weer wat meer te doen.
Pat's ouders, Tom and Judy, zijn naar de Valley gekomen. Pat heeft het altijd over wat een professional zn moeder is in koken etc en het plan was dat ze in mijn eerste week zou komen zodat ze me alles goed kon uitleggen aangezien Pat niet echt weet wat er in het huis moet gebeuren, de farm heeft voorang. Nou heb ik mezelf wel aardig gered maar nu is er iemand die me tenminste zegt wat te doen en t ook ziet als ik me best doe, wat wel fijn is. Daarbij komt ook nog dat het hele leuke mensen zijn. Ze zijn beide erg grappig en het is leuk om te zien hoe ze met elkaar omgaan(irritaties en alles). In een thuissituatie zijn maakt wel dat ik thuis wat meer mis, ondanks alle afleiding. Kibbelen met ouders, Phil zien genieten van vlees zoals ik zo vaak bij Thom heb gezien(en als ik thuis kom kan ik genoeg vlees bakken dat hij zelfs vol zit), cupcakes bakken alleen zonder Marjolein. Dat soort dingen begin je dan wel te missen. Maar het blijft een toffe ervaring om hier te zijn:) Ik leer van alles over het leven in Australië en over een maandje begint het werk met de koeien en zullen er meer mannen komen om te helpen. Denk niet dat ik mee mag met musteren aangezien ze de hele dag weg zijn en iemand voor het eten moet zorgen als Judy er niet is, maar het zal vast een hele ervaring worden.
Op het moment ben ik in mission Beach. Voor Pasen mochten we een paar dagen weg en zijn eerst naar Cairns gegaan. Hebben aardig wat touristische dingen gedaan. Lekker duur allemaal maar wel erg leuk. Vandaag beetje verbrand op de boot, gingen snorkelen bij Great Barrier Reef. Zo mooi! En de grootste krok 'in captivity' gezien. Mega groot beest van 110 jaar en 5.5meter lang. Dus maken vanalles mee.
Ik weet niet hoe lang ik in Valley ga blijven, of hoe lang Pat me daar wilt hebben. Misschien dat ik wel gewoon hier blijven werken tot een week voor ik naar huis ga, we zien het wel. Het is nu gewoon zo fijn om mijn kleren niet in een tas te hebben maar in een kast, en niet de hele tijd met dat ding te moeten sjouwen. Dus daar geniet ik nu maar gewoon van:)
Ik ben hier nu alweer 3 weken en ookal is het werk niet echt geweldig, heb het hier wel echt naar mn zin. Ik moet vooral het huis schoonmaken, en kamers die al tijden niet zijn gebruikt, en koken. Het is wel leuk om grote stukken vlees klaar te moeten maken. Het is wel lastig om te onthouden welk stuk vlees wat is. Dus dat is allemaal een beetje wennen, maar het gezin is erg leuk, kan het goed met phil vinden en Pat is meestal ook wel tof, hij verwacht alleen dat ik alles net zo goed kan als zn moeder. Maar we zullen zien. Het is iig tof om hier te zijn. Week geleden hadden ze wat koeien binnengehaald en mocht helpen met het verdelen van de koeien in verschillende paddocks. Toen zijn we met de kalfjes gaan werken. Onthoornen, brandmerken, oortags, en bij de boys de ballen eruithalen. Phil en ik moesten zorgen dat ze steeds door de 'gang' liepen en Mick en Pat deden de rest. Op het einde waren de witte kalfjes rood van het bloed van het onthoornen. Dacht dat ik het misschien heel zielig zou vinden, maar vond het eigenlijk wel fascinerend. Zoals het bloed eruit spuit bij Monty Python en de black knight, zo gaat het dus ook gewoon bij het onthoornen. Heel bizar.
Het gezin was een weekje weg en was het mij taak om voor de dieren te zorgen. 5 kleine schildpadjes, kippen, een kaketoe(cola), kat en de 2 honden. Heb ik iig weer wat meer te doen.
Pat's ouders, Tom and Judy, zijn naar de Valley gekomen. Pat heeft het altijd over wat een professional zn moeder is in koken etc en het plan was dat ze in mijn eerste week zou komen zodat ze me alles goed kon uitleggen aangezien Pat niet echt weet wat er in het huis moet gebeuren, de farm heeft voorang. Nou heb ik mezelf wel aardig gered maar nu is er iemand die me tenminste zegt wat te doen en t ook ziet als ik me best doe, wat wel fijn is. Daarbij komt ook nog dat het hele leuke mensen zijn. Ze zijn beide erg grappig en het is leuk om te zien hoe ze met elkaar omgaan(irritaties en alles). In een thuissituatie zijn maakt wel dat ik thuis wat meer mis, ondanks alle afleiding. Kibbelen met ouders, Phil zien genieten van vlees zoals ik zo vaak bij Thom heb gezien(en als ik thuis kom kan ik genoeg vlees bakken dat hij zelfs vol zit), cupcakes bakken alleen zonder Marjolein. Dat soort dingen begin je dan wel te missen. Maar het blijft een toffe ervaring om hier te zijn:) Ik leer van alles over het leven in Australië en over een maandje begint het werk met de koeien en zullen er meer mannen komen om te helpen. Denk niet dat ik mee mag met musteren aangezien ze de hele dag weg zijn en iemand voor het eten moet zorgen als Judy er niet is, maar het zal vast een hele ervaring worden.
Op het moment ben ik in mission Beach. Voor Pasen mochten we een paar dagen weg en zijn eerst naar Cairns gegaan. Hebben aardig wat touristische dingen gedaan. Lekker duur allemaal maar wel erg leuk. Vandaag beetje verbrand op de boot, gingen snorkelen bij Great Barrier Reef. Zo mooi! En de grootste krok 'in captivity' gezien. Mega groot beest van 110 jaar en 5.5meter lang. Dus maken vanalles mee.
Ik weet niet hoe lang ik in Valley ga blijven, of hoe lang Pat me daar wilt hebben. Misschien dat ik wel gewoon hier blijven werken tot een week voor ik naar huis ga, we zien het wel. Het is nu gewoon zo fijn om mijn kleren niet in een tas te hebben maar in een kast, en niet de hele tijd met dat ding te moeten sjouwen. Dus daar geniet ik nu maar gewoon van:)
-
01 April 2013 - 11:55
André Van Polen:
Hoi Margot,
Heel verhaal weer, blij dat je het zo goed naar je zin hebt. Heel veel plezier en hard werken nog down under.
André -
01 April 2013 - 18:16
Ilonka:
Leuk te lezen dat het goed met je gaat maar ik denk wel dat de tijd erg snel voorbij gaat want ik lees over naar huis gaan................?per???
Het is gewoon heel bijzonder dit allemaal te kunnen mee maken en geniet er maar volop van,xxxxxxxx -
01 April 2013 - 18:27
Hilde:
fijn weer van je te horen ......... en je geniet he ondanks het gemis van thuis .......... tot dan :-) -
01 April 2013 - 20:40
Jenny Van Binsbergen:
Hoi Margot,
Wat een leuke verhalen heb je weer! ik kan me voorstellen dat vlees braden, zeker van die grote lappen, niet eenvoudig is! Maar dat leer je vanzelf!! Soms even thuis missen lijkt me ook logisch, ik weet dat thuis jou toch ook wel mist hoor..! Geniet maar weer lekker daar! groet! -
01 April 2013 - 20:56
Mariet:
Heeeee, Margot!!
Zo, jij was écht ff van de radar verdwenen. Je meldde het al, min of meer voor de grap, dacht ik, in je laatste berichtje uit Sydney, maar ik nam niet aan dat het echt zou gebeuren. Gelukkig wist ik via Marjolein dat alles goed met je was, maar het was wél raar ineens zo weinig van je te horen. Hebben die gassies geen Internet daar? En nu maar eventjes wel? Hoop dat je het naar je zin houdt daar. En dat je af en toe iets van je kunt laten horen, da's erg leuk. Hé Margot, ga ervoor en heeeel veel Australiëplezier de komende tijd. Groetjes, Mariet -
02 April 2013 - 12:20
Margot Luttik :
Er is inderdaad geen internet daar, heb niet eens bereik met mn australische simkaart:P
Mijn vlucht terug is 27 juni.
Ah blijft zo leuk, alle reacties:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
